Wyszukiwarka turystyczna

poniedziałek, 24 sierpnia 2009

Przewodniki po miastach. - Szwajcaria, Berno

Szwajcarska stolica (344 tys. mieszkańców, 542 m n.p.m.) od 1848 r. jest stosunkowo niewielkim miastem, malowniczo położonym na wąskim cyplu skalnym w zakolu rzeki Aare, która wyrzeźbiła w piaskowcu głęboki wąwóz, stanowiący naturalną fosę. Berneńskiej starówce udało się przejść bez szwanku przez wieki burzliwej nieraz historii i dziś ta perła architektury miejskiej znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Jest to unikatowy średniowieczny projekt urbanistyczny, obejmujący zwartą zabudowę kamieniczną, zabytkowe wieże oraz jedenaście wspaniale zdobionych fontann. Innym powodem do dumy dla berneńczyków są muzea, których kolekcje, godne europejskiej stolicy, nie pozwalają nudzić się w Bernie nawet w deszczowe dni. Wśród nich znajdują się: niedawno powstałe Centrum Paul Klee, skupiające największy zbiór prac artysty oraz muzeum sztuki, gromadzące płótna wielkich artystów.
Warto zobaczyć
Zwiedzanie Berna najlepiej rozpocząć od Starego Miasta, tym bardziej, że dworzec kolejowy mieści się w jej południowej części. Wiele ulic starówki wyłączono z ruchu kołowego, co uprzyjemnia zwiedzanie (kursują tu jednak tramwaje i autobusy). Najstarsza część miasta obejmuje obszar od mostu Nydeggbrücke po Wieżę Zegarową (Zeitglockenturm), zaś główną jej oś stanowią trzy ulice: Marktgasse, Kramgasse i Gerechtig-Keitsgasse, przy czym dwie ostatnie pochodzą z XII w. (układ oczywiście, nie zabudowa). Żartobliwie mówi się, że liczne sklepiki i butiki, mieszczące się w podcieniach tych ulic, są najdłuższą galerią handlową świata. Faktycznie, łączna długość tych średniowiecznych arkad przekracza 6 km.
Berneńska starówka niemal w całości składa się z surowych, późnośredniowiecznych kamienic z piaskowca (poza kilkoma wyjątkami renesansowej przebudowy), zbudowanych po pożarze w 1405 r. XII-wieczej drewnianej zabudowy. Ciekawostką jest fakt, że podczas odbudowy zachowano oryginalny układ ulic, dzięki czemu ta część Berna stanowi unikatowy przykład wczesnośredniowiecznego planu urbanizacyjnego.
Warto przejść się brukowanymi uliczkami starówki i bacznie przyjrzeć zabytkowym kamienicom, z których wiele zachowało cenne szczegóły architektoniczno-dekoracyjne, jak np. płaskorzeźbione obramowania drzwi i okien, narożniki, okapy, a przede wszystkim charakterystyczne arkady w przyziemiu. Świetnymi przykładami są tu: dom cechowy tkaczy, którego fasadę zdobi wspaniały złocony gryf, oraz dawny spichlerz miejski (Kornhaus) przy Kornhausplatz, z pięknie zdobionymi podcieniami. Bardzo cenne są też fontanny, bogato zdobione alegorycznymi przedstawieniami bądź legendarnymi postaciami, jak Ludojad pochłaniający ciałka dzieci z fontanny na Kornhausplatz, czy niedźwiedź, dzierżący w łapach tarczę z herbem rodu Zahringen albo Samson na Kramgasse.
Przechadzając się bardzo popularną Kramgasse, nie wolno minąć domu Alberta Einsteina (Einsteinhaus), gdzie genialny fizyk spisał podobno w 1905 r. pierwszą skrótową wersję teorii względności. Einstein mieszkał w nim w latach 1902-09, po czym wyjechał, by objąć katedrę fizyki na Uniwersytecie Zuryskim. Wnętrze mieszkania jest pełne pamiątek po nobliście, takich jak: biurko, pokój z tablicą, na której zwykł zapisywać swe obliczenia, a nawet kraciasta marynarka. Krótki film w kilku językach przedstawia jego życie i dokonania naukowe.
Budowlą o szczególnej wartości architektonicznej jest gotycki ratusz (Rathaus) z 1416 r. W fasadzie budynku o wysokim, spadzistym dachu zwraca uwagę dwuosiowa, ostrołukowa loggia, ozdobiona zegarem i rzeźbami umieszczonymi na konsolach pod baldachimami. Od wieków stanowi siedzibę władz miejskich, gdzie pięć razy do roku zbiera się Rada Kantonalna.
Innym słynnym symbolem Berna jest Wieża Zegarowa (Zeitglockenturm), w XIII w. wchodząca w skład pierwszej zachodniej bramy miejskiej Berna. Jej dzisiejszy kształt świadczy o tym, że była poddawana renowacjom. W 1530 r. ozdobiono ją zegarem astronomicznym, autorstwa Kaspara Brunnera, będącym perłą późnośredniowiecznej sztuki zegarmistrzowskiej. Na tarczy zegarowej nadal można odczytać prawidłową godzinę, dni i pory roku, a także fazy księżyca. Cztery minuty przed każdą pełną godziną oczom turystów, zgromadzonych pod wieżą, ukazuje się procesja figurek. Wnętrze wieży, zawierające skomplikowany mechanizm, można zwiedzać z przewodnikiem (poza okresem zimowym).
Nad starówką króluje berneńska katedra (Münster). Już na początku XII w. powstała tu pierwsza świątynia, jednak katedra została zbudowana w XV-XVI w. według planów Matthäusa Ensingera. Zwieńczeniem budowy była frontowa wieża, ukończona dopiero w 1893 r. Jest to trójnawowa, beztranseptowa bazylika z rzędami kaplic bocznych i sieciowym sklepieniem. Reformacja pozbawiła świątynię całego wyposażenia, które według zapisków było wyjątkowo bogate i wartościowe, dlatego dziś jej wartość stanowią przede wszystkim elementy architektoniczne: centralny portal, liczne witraże z połowy XV w. i ambona z 1470 r. Tympanon portalu zajmuje realistyczna grupa rzeźbiarska, przestawiająca Sąd Ostateczny. Zaś kamienna ambona zachwyca lekkością i subtelnością maswerków oraz dynamizmem rzeźbionych postaci. Szczęśliwie zachowały się też freski na suficie katedry, przedstawiające świętych.
Warto również zwiedzić imponujący budynek zajmowany przez rząd i parlament szwajcarski (Bundeshaus), wyjątkowo uroczo położony na tarasie zawieszonym nad doliną Aare, choć fasadą zwrócony ku Bunderplatz. Ta przyciężka budowla w stylu renesansu florenckiego, powstała w 1902 r. według projektu H.W. Auera, a w 2008 r. przeszła gruntowną renowację. Jej główny korpus, zwieńczony szklaną kopułą ozdobioną 22 herbami kantonów, okalają dwa inne, również neorenesansowe budynki rządowe, a od strony rzeki otacza otwarty dla przechodniów taras, z którego roztacza się widok na dolinę rzeki, wznoszące się naprzeciwko wzgórze Gurten oraz panoramę Alp Berneńskich. Podczas zwiedzania budynku należy zwrócić uwagę na główną salę posiedzeń parlamentu, którą zdobi ogromny fresk, przedstawiający legendarną scenę przysięgi na polach Grütli. Plac przed parlamentem ożywia się we wtorkowe i sobotnie poranki, kiedy zajmują go kramy targu spożywczo-kwiatowego.
Po drugiej stronie rzeki Aare (przejście wysokim mostem Nydeggbrücke) znajduje się ulubiona, szczególnie przez najmłodszych, atrakcja turystyczna Berna - Niedźwiedzie Jamy (Bärengraben). Tak nazywa się sporych rozmiarów i dość głęboki okrągły wykop, zamieszkały przez kilka rodzin niedźwiedzi brunatnych. Historia Niedźwiedzich Jam sięga ponoć XV w. (znaleziono kwity dowodzące, że już wówczas radni miejscy kupowali żołędzie dla niedźwiedzi). Berneńczycy są tak przywiązani do symbolu swego miasta, że jedna z zamożnych mieszkanek ufundowała dla misiów roczną rentę, która w zupełności pokrywa ich utrzymanie.
W mieszczącym się tuż obok biurze informacji turystycznej odbywa się darmowy 20-minutowy multimedialny spektakl „Bern Show" (V-IX) na temat miasta, jego historii i zabytków. Wznoszące się za rzeką wzgórze zajmuje Ogród Różany (Rosengarten), porośnięty wielobarwnymi gatunkami kwiatów (ponad 200 rodzajów róż, 200 irysów i 28 rododendronów). Z ogrodu widać starówkę i zakole Aare.
Noclegi
Backpackers Bern Hotel Glocke to tani hotel w sercu Starego Miasta, tuż przy Wieży Zegarowej. Odnowione w 2000 r. wspólne sale (2-6 osób, prysznic na korytarzu) oraz pokoje (jedynki, dwójki, trójki i czwórki z łazienką i bez). Do dyspozycji gości sala telewizyjna, bilard, kuchnia, pralka i suszarka oraz kilka stanowisk internetowych.
Schronisko Młodzieżowe, również w centrum, tuż przy budynku parlamentu oraz w pobliżu kąpieliska Marzili. Za noc we wspólnej sali (18-20 osób) ze śniadaniem, posiadacze karty zapłacą 32 CHF. Na miejscu restauracja, w której można wykupić wyżywienie w cenie 14,50 CHF za posiłek (obiady pn.-pt, kolacje codz.).

Gastronomia
W restauracji Vatter przy biologicznym supermarkecie można się niedrogo pożywić. Wszystko jest zdrowe, a płaci się w zależności od wagi jedzenia nałożonego na talerz.
Verdi mieści się nieopodal, na tej samej ulicy, kusząc amatorów włoskiej kuchni romantycznym wystrojem i bogatą kartą dań.
-----------------------------------------------------------------
Źródło artykułu - http://www.centraltravel.pl/przewodniki/szwajcaria/berno
CentralTravel
Najlepsze oferty last minute - www.CentralTravel.pl